Dziennikarze „Gazety Wyborczej” o zwolnieniach: depresja i smutek, to topienie swojego okrętu flagowego

Biedactwa tak mi was szkoda... zartowalem. Nikt po was nie zaplacze kiedy pewnego dnia znikniecie na dobre. To juz niebawem wiec radosc w sercu

Zmartwie Pana. Ja zaplacze. Znam prznajmniej 10 osob, ktore zaluje tego, ze wali sie jedyny dodatek reportazowy w Polsce. Zal nam, ze nie bede czytac wartosciowych tekstow, ktore nie zajmowaly sie ani Prezesesm, ani katastrofa smolenska, ani celebrytami. Oczywiscie, ze na takie dziennkarstwo stac malo kogo, bo to kupa kosztowne i czasochlonne. Dlatego DF byl wyjatkiem. Ale Pan mogl tego nie widziec. Oni nie pisal dl czytelnikow Faktu, ktory sprzedaje sei sietnie i nikogo nie zwalnia.

Ja też zapłaczę. Sądząc po komentarzach, kiedy tylko pojawi się temat Wyborczej, jest jakaś obsesja na jej temat. Pierwszy post krytyczny i od razu włączona maszynka do lajkowania. Opamiętajcie się, bo to żenada...

No cóż witamy w świecie po reformach Balcerowicza. Podoba się?

Szanowny, bardzo, ale to bardzo nie podoba mi się Rzeczpospolita Pisowska. Do żywego przypomina Polskę Ludową pożegnaną z ogromną radością, wręcz niewyobrażalnym szczęściem! A tu znów pierwszy sekretarz, Dziennik Telewizyjny i niedługo wyłącznie nowe wcielenia Trybuny Ludu.

Miód na moje serce! Coraz więcej takich newsów proszę - od razu przyjemniej idzie się do pracy i w podskokach! A dla zwalnianych Bronek przecież miał radę - ZMIENIĆ PRACĘ I WZIĄĆ KREDYT....

A jest takie polskie przysłowie o takich , co się śmieją jak do sera. Kojarzy czy za trudne?