Karolina Korwin-Piotrowska opisała wstrząsające historie mobbingu w prasie kolorowej. "Choroba totalna, krwi koryto"

Dziennikarka Karolina Korwin-Piotrowska opublikowała w swoich mediach społecznościowych historie dziennikarek, które twierdzą że były mobbowane w redakcjach magazynów kobiecych. W długim wpisie przytacza przykłady dręczenia psychicznego, które kobiety przypłacały nawet utratą zdrowia. - Mobbing to choroba totalna. To choroba całego systemu prasowego w Polsce. Jeśli chodzi o media, tym bardziej potworna, że ja opisuję rzeczywistość pism kobiecych "eleganckich". Tych, które na okładkach opowiadają o siostrzeństwie, równości, feminizmie i prawach człowieka. A tak naprawdę to "krwi koryto" - mówi nam Karolina Korwin-Piotrowska.

Dołącz do dyskusji: Karolina Korwin-Piotrowska opisała wstrząsające historie mobbingu w prasie kolorowej. "Choroba totalna, krwi koryto"

120 komentarze

Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu. Wirtualnemedia.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Jeżeli którykolwiekz postów na forum łamie dobre obyczaje, zawiadom nas o tym redakcja@wirtualnemedia.pl

2022-07-12 12:36

Frog

Domagalik wyleciała, a TS?

0 0

odpowiedź

2022-07-12 12:39

hjjj

medialnakiła to wszystkie media

0 0

odpowiedź

2022-07-12 13:24

bezzębna

Chwila dla Ciebie i Jarosław Mrozek. Jedną z zagrywek byłego naczelnego było zwalanie już gotowych tekstów. Oczywiście w dniu wysyłki do drukarni. Z różnych powodów. Jednym z nich był brak zdjęcia bohaterki artykułu z "ząbkami na wierzchu". Tak to było określane. Bohaterkami tych tekstów często są starsze kobiety. Seniorki. I bojowym zadaniem fotografa (lub dziennikarza) było, aby na zdjęciu pani tak się uśmiechnęła, aby pokazać zęby. Wiadomo, że to jest nie zawsze do zrobienia - z różnych powodów. Nie ma bohaterka prawdziwych zębów? Ma ubytki? Oj tam, po trupach do celu, nie szkodzi, grafik zęby dorobi, niech dziennikarka ją przekona do takiego zdjęcia.
I jeśli takiego zdjęcia nie było, a naczelny miał zły humor, pytał o to i - tekst czasem spadał. Nie szedł do druku. Dziennikarka nie dostała pieniędzy i jeszcze była w plecy o koszty wyjazdu. Redaktorka lub redaktor zaś zostawała w ostatniej chwili bez materiału. Pól biedy, jeśli miała zapas, jakiś inny materiał. Grafik szybko robił makietę, szybka redakcja tekstu, a potem autoryzacja. Teraz sobie pomyślcie, jaką miał naczelny radość z władzy, kilka czy kilkanaście osób ze stresu zbierało się na wymioty, bo on miał władzę - przywalić się na przykład do zdjęcia, że nie ma ząbków na wierzchu.

0 0

odpowiedź